ایرنه خان، وکیل بنگلادشی و کارشناس مستقل سازمان ملل متحد هشدار داد جمهوری اسلامی خبرنگاران و کارکنان ایرانی و ایرانیالاصل رسانههای فارسیزبان خارج کشور را هدف سرکوبهای خود قرار میدهد.
به گزارش آسوشیتدپرس، خان روز چهارشنبه در گزارشی به مجمع عمومی سازمان ملل متحد اعلام کرد هزاران روزنامهنگار در سالهای اخیر برای فرار از سرکوب سیاسی، نجات جان خود و فرار از درگیریها از کشورهایشان گریختهاند اما در تبعید، اغلب در برابر تهدیدهای فیزیکی، دیجیتالی و قانونی آسیبپذیر هستند.
خان در این گزارش تاکید کرد تعداد روزنامهنگاران در تبعید افزایش یافته و فضای رسانههای مستقل و انتقادی در کشورهای مختلف جهان از جمله کشورهای دموکراتیکی که روندهای اقتدارگرایانه در آنها در حال افزایش است، کوچکتر شده است.
او گفت که امروزه رسانههای آزاد، مستقل و متنوع که از دموکراسی حمایت میکنند و قدرتمندان را به چالش میکشند، در بیش از یک-سوم کشورهای جهان که بیش از دو-سوم جمعیت جهان در آنها زندگی میکنند، غایب هستند یا به شدت محدود شدهاند.
گزارشگر مستقل سازمان ملل در مورد ترویج و حمایت از حق آزادی عقیده و بیان، گفت که اکثر روزنامهنگاران و برخی رسانههای مستقل، کشورهای خود را ترک کردهاند تا بتوانند آزادانه گزارش و تحقیق کنند.
ایرنه خان که پیشتر دبیرکل سازمان عفو بینالملل بوده، تاکید کرد که روزنامهنگاران تبعیدی اغلب خود را در موقعیتهای مخاطرهآمیز میبینند و با تهدیدهایی علیه خود و خانوادههایشان از سوی کشورهایشان مواجه میشوند.
این گزارش در شرایطی منتشر شده که ایراناینترنشنال که یک رسانه مستقل مستقر در بریتانیاست، بارها هدف تهدیدهای جمهوری اسلامی قرار گرفته است.
اواخر فروردین گذشته، روزنامه دیلیمیل در گزارشی به شرح تهدیدات جمهوری اسلامی علیه شبکه ایراناینترنشنال در پنج سال گذشته پرداخت و نوشت حکومت ایران از گروههای جنایتکار سازمانیافته برای حمله به اهداف مورد نظر خود در اروپا استفاده میکند.
پوریا زارعتی، مجری تلویزیون ایراناینترنشنال روز ۱۰ فروردین، هنگام خروج از منزلش در محله ویمبلدون لندن هدف حمله افراد ناشناس قرار گرفت و از ناحیه پا مجروح شد. او روز ۱۲ فروردین از بیمارستان مرخص شد.
از سوی دیگر محمدحسین دوتائف، تبعه اتریشی چچنیالاصل که بهمن ۱۴۰۱ در حال فیلمبرداری از محوطه خارجی شبکه ایراناینترنشنال بازداشت شده بود، از سوی دادگاه کیفری مرکزی انگلستان در دیماه ۱۴۰۲ مجرم شناخته شد و به سه سال و شش ماه زندان محکوم شد.
تهدیدهای جمهوری اسلامی به دنبال خیزش انقلابی ایرانیان در سال ۱۴۰۱ و پوشش وسیع آن در ایراناینترنشنال به اوج رسید.
اسناد به دست آمده از هک قوه قضاییه جمهوری اسلامی به دست گروه عدالت علی در اسفند ماه نشان میدهند دادگاه انقلاب تهران ۴۴ روزنامهنگار و فعال رسانهای خارج از کشور را در بهمن ماه سال ١۴٠٠ به شکل غیابی به تبلیغ علیه نظام متهم و حکم محکومیتشان را صادر کرده است.
این روزنامهنگاران هنگام صدور این حکم در رسانههای فارسیزبان خارج از کشور مانند ایراناینترنشنال، بیبیسی فارسی، منوتو، رادیو فردا، جم تیوی و صدای آمریکا مشغول به کار بودهاند.
خان در گزارش خود نوشت: «بسیاری از روزنامهنگاران از ترس امنیت خود یا خانوادههایشان در خانه و تلاش برای بقای مالی و غلبه بر چالشهای زندگی در یک کشور خارجی، در نهایت حرفه خود را رها میکنند. بنابراین تبعید راه دیگری برای خاموش کردن صداهای منتقد و شکل دیگری از سانسور مطبوعاتی محسوب میشود.»
او تاکید کرد که مشکل، «عدم احترام دولتها به تعهدات خود تحت قوانین بینالمللی» است.
خان گفت در سالهای اخیر صدها خبرنگار از افغانستان، بلاروس، چین، اتیوپی، ایران، میانمار، نیکاراگوئه، روسیه، سودان، سومالی، ترکیه و اوکراین از کشور خود فرار کردهاند.
اواخر فروردین و حدود سه هفته پس از سوءقصد به جان زراعتی، سازمان گزارشگران بدون مرز مستقر در پاریس در گزارشی به افزایش تهدیدهای بینالمللی علیه روزنامهنگاران ایرانی پرداخت.
این نهاد از جمهوری اسلامی خواست حملات علیه رسانهها را متوقف کند.
گزارشگران بدون مرز از لندن خواست «تمام تدابیر لازم را برای اطمینان از اینکه همه روزنامهنگاران بتوانند آزادانه و بدون ترس و هراس در مرزهای بریتانیا کار کنند»، اتخاذ کند.
بر اساس گزارش سازمانهای بینالمللی، ایران یکی از بزرگترین زندانهای جهان برای روزنامهنگاران است.