گروهی از مدارس دوره متوسطه در لندن با هدف کاهش اثرات منفی تلفن همراه بر کودکان، استفاده از آن را برای دانش‌آموزان ممنوع می‌کنند.

مدیران ۱۷ مدرسه از ۲۰ مدرسه دوره متوسطه منطقه «سات‌ارک» در جنوب لندن با اعلام این خبر ابراز امیدواری کردند این اقدام بتواند به نظارت بهتر بر استفاده دانش‌آموزان از تلفن همراه در خارج از مدارس نیز کمک کند.

سه مدرسه دولتی دیگر این منطقه نیز به دنبال اجرای سیاست‌های مشابه‌اند.

این رویکرد از افزایش نگرانی‌های عمومی درباره نقش پررنگ تلفن‌های همراه بر دوره کودکی فرزندان حکایت دارد.

مدارسی که طرح ممنوعیت استفاده از گوشی‌ها را آغاز کرده‌اند، قرار است به خانواده‌ها و دانش‌آموزان نیز درباره مضرات استفاده از تلفن همراه و شبکه‌های اجتماعی برای کودکان و نوجوانان آموزش دهند.

این آموزش‌ها به مطالبی مانند اثرات استفاده از تلفن همراه بر سلامت روان، رفتارهای اعتیادگونه، تاثیر بر خواب، دسترسی به مطالب تصویری نامناسب و افزایش خطر سرقت و زورگیری می‌پردازد.

در این طرح، مدارس حق دارند در صورت استفاده دانش‌آموزان از تلفن همراه هنگام حضور در مدرسه، گوشی آن‌ها را ضبط کنند.

اگر تلفن همراه یاد شده هوشمند نباشد و به اینترنت متصل نشود، در مدت زمان کوتاهی به آن‌ها بازگردانده می‌شود. اما اگر گوشی از نوع هوشمند باشد، مدرسه ممکن است آن را تا یک هفته یا تا زمانی که والدین برای تحویل آن مراجعه کنند نزد خود نگه دارد.

این طرح بیش از ۱۳ هزار دانش‌آموز محصل در مقاطع هفتم تا نهم در لندن را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

با این حال برخی مدارس دوره متوسطه حاضر در این طرح می‌خواهند این ممنوعیت را فارغ از مقطع تحصیلی دانش‌آموزان اجرا کنند.

مایک باکستر، مدیر آکادمی شهر لندن که یکی از مدارس عضو این طرح است گفت مشاهده تاثیرات منفی تلفن‌های هوشمند و رسانه‌های اجتماعی بر سلامت و تحصیل دانش‌آموزان از دلایل اصلی اجرای این ممنوعیت است.

او همچنین تاکید کرد با وجود آن‌که مشکلات ناشی از استفاده نامناسب از تلفن‌های هوشمند خارج از ساعات تحصیلی رخ می‌دهد اما رفتارهای منفی آن هنگام حضور دانش‌آموزان در مدرسه آشکار می‌شود.

مدیران مدارس این طرح امیدوارند تصمیم آن‌ها بتواند تفاوت بزرگی در زمینه استفاده کودکان از تلفن همراه رقم بزند.

گزارش اخیر کمیته آموزش مجلس عوام بریتانیا نشان می‌دهد حدود ۲۵ درصد از کودکان و نوجوانان این کشور از تلفن هوشمند خود به گونه‌ای استفاده می‌کنند که شبیه به اعتیاد رفتاری است.