کارشناسان دانشگاه کوردوبا در اسپانیا تایید کردند مایع قرمز رنگ متمایل به قهوه‌ای که حدود پنج سال پیش در یک خانه در کارمونا کشف شد، قدیمی‌ترین شراب جهان است و دو هزار سال قدمت دارد.
سال ۲۰۱۹ خانواده‌ای اسپانیایی در جریان بازسازی خانه خود، یک مقبره رومی را کشف کردند که هشت طاقچه داشت و شش کوزه در آن دفن شده بود.
نشریه گاردین نوشت قدیمی‌ترین شرابی که تاکنون در حالت «مایع» کشف شده، در یک کوزه سنگی حاوی استخوان‌های سوخته یک مرد رومی در اسپانیا بوده است.
این یافته باستان‌شناسی متعلق به دوره روم باستان است.
باستان‌شناسان متوجه بی‌همتا بودن این مقبره شدند زیرا در طول سال‌ها، تاراج یا غارت نشده است.
روی شش طاقچه این مقبره دست نخورده، کوزه‌هایی از جنس سنگ آهک، ماسه سنگ یا شیشه قرار داشت که حاوی بقایای استخوان سوخته انسان بودند. روی دو کوزه نیز نام‌های «ایسپانا» و «سنیسیو» حک شده بود.
یکی از کوزه‌ها حاوی حدود پنج لیتر از یک مایع رنگی بود. نتایج تحلیل‌های شیمیایی نشان داد این مایع، در اصل شراب سفید بوده که در طول قرن‌ها به دلیل واکنش‌های شیمیایی تغییر رنگ داده است.
تیم پژوهشی دانشگاه کوردوبا به سرپرستی خوزه رافائل روئیز آربولا، شیمی‌دان آلی، هفت پلی‌فنل منحصر به شراب را در این مایع شناسایی کرد.
موزاییک‌های باستانی محلی که در آن مردم در حال آب‌گیری انگورهای سفید هستند، نیز با این نتیجه همخوانی دارد.
علاوه بر کوزه حاوی شراب، یک بطری کریستالی نیز در این مقبره کشف شد که حاوی عطر رومی دو هزار ساله با بوی نعناع هندی بود.
در این مقبره همچنین یک حلقه طلایی با نماد جانوس «خدای دوچهره رومی» و پایه‌های فلزی تختی کشف شد که احتمالا جسد روی آن سوزانده شده بود.
یافتن این شراب باستانی دست نخورده، افتخار بزرگی برای تیم محققان و مالکان منزل محل کشف بود.
مقایسه این مایع با نمونه‌های امروزی در این منطقه نشان داد که شراب کشف شده بسیار شبیه به شراب‌های اندلس است.
روئیز آربولا اعتراف کرد که به شوخی به خوان مانوئل رومان، باستان‌شناس اصلی پروژه پیشنهاد داده است تا «لیوان کوچکي از آن بنوشند و این کشف را جشن بگیرند».
او گفت: «این را می‌دانیم که این شراب سمی نیست. ما آنالیزهای میکروبیولوژیکی روی آن انجام داده‌ایم. اما در مورد نوشیدن آن تردید دارم. زیرا این شراب دو هزار سال در تماس با یک جسد سوخته بوده و مایع به دلیل بقایای استخوان کمی کدر است. هر چند می‌توان آن را صاف کرد، ترجیح می‌دهم ابتدا شخص دیگری امتحانش کند.»
روئیز آربولا اضافه کرد: «این کشف منحصر به‌فرد، دانش ما را درباره فرهنگ شراب‌سازی در روم باستان گسترش می‌دهد و فرصتی استثنایی برای مطالعه ترکیبات شیمیایی و تغییرات آن‌ها در طول قرن‌ها فراهم می‌آورد.»
این یک مقبره مدفون شده در صخره است، به همین دلیل این امکان را داشته که به مدت دو هزار سال دست نخورده باقی بماند.
او در ادامه از مسئولیت شهروندی صاحبان خانه که بلافاصله با بخش باستان‌شناسی شهر تماس گرفتند، تقدیر کرد.
تیم پژوهشی امیدوارند روش‌های توسعه‌یافته در این پروژه به سایر محققان حوزه مواد غذایی و شراب‌شناسی باستانی کمک کند.