در ادامه اعتراض‌ها به صدور حکم اعدام برای شریفه محمدی، فعال کارگری، ۸۵ زندانی سیاسی در زندان اوین روز پنجشنبه ۲۱ تیر ماه دست به اعتصاب غذا زدند. شماری از فعالان کارگری زندانی نیز در بیانیهای این حکم را «ظالمانه، حیرت‌آور، جنون‌آمیز و غیرقابل قبول» خواندند.
طبق اطلاعات رسیده به ایران‌اینترنشنال، ۸۵ زندانی سیاسی محبوس در زندان اوین از ساعت ۱۱ شب چهارشنبه ۲۰ تیر ماه در اعتراض به صدور «حکم ناعادلانه» اعدام شریفه محمدی و در همراهی با کمپین حمایت از او، اعتصاب غذا کردند.
۳۰ نفر از این زندانیان سیاسی در بند زنان، ۳۰ نفر در بند هشت و ۲۵ تن دیگر در بند چهار اوین هستند.
این زندانیان اعلام کردند تا ساعت ۱۱ شب پنجشنبه ۲۱ تیر به اعتصاب غذای خود ادامه خواهند داد.
آن‌ها پیش از این، از دیگر زندانیان و عموم مردم خواسته بودند در این حرکت اعتراضی با آنان همراه شوند.
شریفه محمدی، فعال کارگری محبوس در زندان لاکان رشت روز چهاردهم تیر امسال با حکم شعبه اول دادگاه انقلاب این شهر به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
قاضی برای انتساب این اتهام به محمدی، به مخالفت‌های او با اعدام در جمهوری اسلامی و گزارش وزارت اطلاعات مبنی بر عضویتش در «کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری» استناد کرد.
داود رضوی، حسن سعیدی و رضا شهابی، اعضای زندانی سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه که دوران محکومیت خود را در زندان اوین سپری می‌کنند، با صدور بیانیهای حکم اعدام شریفه محمدی را محکوم کردند.
آنان اعلام کردند: «هیچ کارگر و انسان شرافتمندی در کشور یافت نمی‌شود که این حکم ظالمانه را حیرت‌آور، جنون‌آمیز و غیرقابل قبول نداند.»
به گفته آن‌ها، محمدی هیچ جرمی مرتکب نشده و «عضویت سابق او در کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری»، جرم محسوب نمی‌شود.
این سه فعال کارگری زندانی تاکید کردند «اتهام واهی بغی» و «حکم بی‌شرمانه اعدام» علیه او باید فوری و بدون قید و شرط لغو شود.
صدور حکم اعدام برای محمدی با واکنش گسترده فعالان کارگری، مدنی و سیاسی و شماری از تشکل‌های مستقل صنفی مواجه شده است.
روز سه‌شنبه ۱۹ تیر ماه به دنبال دعوت «کمپین دفاع از شریفه محمدی» کاربران رسانه‌های اجتماعی با هشتگ‌های «آزادی شریفه» و FreeSharifeh اعتراض خود را به حکم صادر شده برای محمدی اعلام کرده و خواستار آزادی بی قید و شرط این فعال کارگری شدند.
پیش از آن ۱۶ زن زندانی سیاسی محبوس در اوین، با انتشار نامه‌ای به کارزار دفاع از شریفه محمدی پیوستند و خواهان لغو این حکم شدند.
آن‌ها با تاکید بر اینکه محمدی پس از هفت ماه بازداشت موقت، تحمل شکنجه و بازجویی در بازداشتگاه‌های مختلف، «در سناریویی نخ‌نما و با اتهاماتی بی پایه و اساس» به اعدام محکوم شده، اعلام کردند در کنار او و دیگر زندانیانی ایستاده‌اند که با خطر مرگ مواجه‌اند.
وریشه مرادی و ریحانه انصاری‌نژاد، زندانیان سیاسی نیز در نامه‌هایی جداگانه صدور این حکم را ناعادلانه خوانده و تاکید کردند جرم محمدی «کارگر بودن و سالم زیستن» است.
سندیکای کارگران نیشکر هفت‌تپه، گروه اتحاد بازنشستگان، کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل‌های کارگری و کارگران بازنشسته خوزستان، سندیکای کارگران شرکت واحد تهران، شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان و جمعی از نواندیشان دینی نیز در بیانیه‌هایی جداگانه صدور این حکم را محکوم کردند.
در خارج از ایران نیز تجمعاتی در محکومیت حکم اعدام محمدی شکل گرفت و مهم‌ترین سندیکاهای کارگری ایتالیا در اعتراض به این حکم بیانیهای صادر کردند.
محمدی روز ۱۴ آذر ۱۴۰۲ با اتهام «فعالیت تبلیغی علیه نظام» بازداشت و سپس با اتهام بغی مواجه شد.
بیش از یک ماه پس از بازداشت او و در روز ۲۳ دی ۱۴۰۲، شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی فرهنگیان خبر داد محمدی به دست بازجوهای وزارت اطلاعات برای اعتراف اجباری علیه خود هدف ضرب و جرح قرار گرفته است.
جمهوری اسلامی از زمان روی کار آمدن همواره فعالان مدنی، کارگری و سیاسی منتقد حکومت را بازداشت، شکنجه و زندانی کرده است.
از آغاز خیزش سراسری ایرانیان علیه جمهوری اسلامی از شهریور ۱۴۰۱ تاکنون، سرکوب فعالان مدنی، صنفی، سیاسی و دیگر معترضان از سوی حکومت شدت گرفته است و کماکان ادامه دارد.