امیر موسی‌خانی، وکیل متهم ردیف اول پرونده قتل داریوش مهرجویی و همسرش، وحیده محمدی‌فر با بیان اینکه هیچ انگیزه قوی‌ای در این قتل‌ها وجود ندارد، گفت این پرونده پیچیده است و شاید هیچ‌وقت ابهامات آن حل نشود. او تاکید کرد که موکلش منکر قتل شده و گفته تحت فشار وادار به اعتراف شده است.
موسی‌خانی در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین ایرادات مطرح‌شده در این پرونده را منطقی دانست و گفت: «مهم‌ترین مسئله‌ای که من به آن اشاره کردم بحث مترجم بود و دیگری ارائه صوت بازجویی‌های انجام‌شده و اعترافات کریم در مرحله بازجویی که هیچ‌یک مورد توجه قرار نگرفت.»
این وکیل دادگستری با بیان اینکه هر چهار متهم به لحاظ گفتاری و شنیداری فارسی را خوب بلد نبودند و این نقص در فهم معنای کلمات و معنای جملات به خوبی در جلسات مشهود بود، گفت معنای بعضی کلمات افغانستانی و محلی در این پرونده با معنای کلمات فارسی ایرانی تفاوت داشت و به نظرم قانونا باید مترجم در کنار آن‌ها می‌بود.
او از «انگیزه قتل» به عنوان سومین ایراد موجود در این پرونده نام برد و گفت: «من به عنوان وکیل آگاه هستم انگیزه دلیل قتل نیست، اما محرک اقدام به قتل می‌تواند باشد. کریم انگیزه قوی برای قتل نداشته است.»
- روزنامه اعتماد روز ۲۳ تیر ماه امسال گزارش داد که دیوان عالی کشور ایرادهای مطرح شده از سوی خانواده مهرجویی که «احتمال وجود شخص و چاقوی دیگری» در قتل آن‌ها را ممکن می‌کند، پذیرفت.
در گزارش آمده بود که پرونده برای رفع نقص به دادسرای فردیس ارجاع شده و وکیل اولیای دم مهرجویی و همسرش گفته دادگاه برای صدور رای «بسیار شتاب‌زده عمل کرده» است.
موسی‌خانی در گفت‌وگو با اعتمادآنلاین در این باره گفته دیوان عالی کشور در خصوص جزئیات قتل مهرجویی و محمدی‌فر ایراد گرفته است.
این وکیل دادگستری از موضوعاتی چون «در آمریت قتل کسان دیگری هم دخالت داشته‌اند یا نه»، «قرار منع تعقیب ابلاغ شده است یا نه»، به عنوان برخی ایرادات مطرح‌شده از سوی دیوان در خصوص این پرونده نام برد و گفت: «اعلام نظر دیوان برای رفع ابهامات موجود و ایراد مطروحه از سوی وکلای مقتولان بوده است، یعنی هر آنچه مورد نظر ایشان است مجدد بررسی شود، وجود آمر و عامل و...»
مهرجویی و همسرش شامگاه ۲۲ مهر ۱۴۰۲ در ویلای شخصی خود در زیبادشت فردیس استان البرز با ضربات متعدد چاقو به قتل رسیدند.
جلسه دادگاه رسیدگی به اتهامات متهمان این پرونده در روزهای ۲۷ و ۲۸ دی ماه، در شعبه اول دادگاه کیفری یک استان البرز برگزار شد.
پس از برگزاری جلسه نخست این دادگاه، روزنامه شرق در گزارشی نوشت متهم ردیف اول اتهام قتل را رد کرده و گفته به زور اعتراف کرده است.
او در نهایت به اتهام قتل عمد به قصاص نفس (اعدام)، به اتهام سرقت به ۲۰ سال حبس، شلاق و دیه و به اتهام ورود به منزل به‌صورت غیرقانونی و تهدید با چاقو، به هشت سال حبس و شلاق محکوم شد.
متهمان ردیف دوم و سوم نیز به اتهام شروع به قتل و سرقت هر یک به ۳۶ سال حبس، شلاق و دیه و متهم ردیف چهارم با اتهام معاونت در شروع به قتل و سرقت، به هشت سال حبس محکوم شد.
این احکام در حالی برای این افراد صادر شد که بسیاری بر این باورند متهمان اصلی پرونده از سوی فرد یا افراد دیگری اجیر شده‌اند.
جمعی از دست‌اندرکاران هنر و فرهنگ ایران نیز تصمیم دادگاه را «نمایشی، لاپوشانی نظام‌مند و پیاده کردن سناریوهای ساختگی» خواندند و افزودند: «سکوت، بی‌تفاوتی و لاپوشانی تنها به سرخوردگی و انزوا می‌انجامد و به استمرار سرکوب و ستم دامن می‌زند.»
بسیاری نیز ماجرا را شبیه پرونده قتل‌های زنجیره‌ای در دهه ۷۰ دانسته و گفتند حکومت می‌خواست با این سلاخی به تمامی جامعه حس ناامنی و ترس تزریق کند.
این مقایسه، همان زمان قوه قضاییه را برآشفت و سخنگویش آن را «شایعه‌سازی مغرضانه» با اهداف سیاسی و امنیتی دانست.
یکی از نخستین رسانه‌هایی که از این شباهت صحبت کرد، روزنامه کیهان بود که مدیرمسئولش را علی خامنه‌ای، رهبر جمهوری اسلامی تعیین می‌کند.
در جریان قتل‌های زنجیره‌ای از سال ۱۳۶۹ تا سال ۱۳۷۷، داریوش فروهر و همسرش پروانه اسکندری، محمد مختاری، محمدجعفر پوینده، احمد تفضلی، حمید حاجی‌زاده و فرزند خردسالش کارون، علی‌اکبر سعیدی سیرجانی، احمد میرعلایی و شماری دیگر به شکلی فجیع کشته شدند.
داریوش مهرجویی، متولد آذر ۱۳۱۸ و از برجسته‌ترین فیلم‌سازان و نویسندگان سینمای ایران بود و به عنوان یکی از چهره‌های جریان موسوم به موج نو از او یاد می‌شود.
این کارگردان سینما در سال ۱۳۹۳ جایزه شوالیه ادب و هنر فرانسه را از سفیر این کشور در ایران دریافت کرد.
از مهم‌ترین آثار او فیلم‌های «گاو»، «آقای هالو»، «پستچی»، «دایره مینا»، «سنتوری»، «هامون»، «لیلا» و «پری» هستند.