غلامعباس ترکی، معاون حقوق عامه و پیشگیری از وقوع جرم دادستانی جمهوری اسلامی، گفت سالانه هفت هزار نفر در ایران بر اثر خودکشی جان خود را از دست میدهند. این در حالی است که سخنگوی فراجا پیشتر این آمار را چهار هزار نفر اعلام کرده بود.
ترکی روز یکشنبه ۲۵ شهریور در همایش «پیشگیری از خودکشی» در دانشگاه علوم پزشکی ایران، از ثبت حدود ۱۳۰ هزار مورد خودکشی سالانه در کشور خبر داد و افزود از این تعداد، هفت هزار مورد به مرگ شخص میانجامد.
او هشدار داد خودکشی سومین علت فوت در جمعیت ۱۵ تا ۲۴ سال و دهمین علت فوت در میان تمامی ردههای سنی ایران است.
اظهارات این مقام دادستانی در حالی مطرح میشوند که سعید منتظرالمهدی، سخنگوی فراجا، روز ۱۸ شهریور از جان باختن سالانه بیش از چهار هزار نفر در ایران بر اثر خودکشی خبر داده بود.
هنوز مشخص نیست اختلاف حدودا ۷۵ درصدی در آمار ارائه شده از سوی این دو مقام رسمی جمهوری اسلامی از چه چیزی نشات میگیرد.
به توصیه کارشناسان اگر با کسی یا کسانی روبهرو میشوید که از جملهها و عبارتهایی نشاندهنده افسردگی یا تمایل به پایان زندگی استفاده میکنند، از آنان بخواهید با پزشک معتمد، نهادهایی که در این زمینه فعالیت میکنند یا فردی مورد اعتماد درباره نگرانیهایشان صحبت کنند. اگر به خودکشی فکر میکنید، در ایران با اورژانس اجتماعی با شماره تلفن ۱۲۳ تماس بگیرید.
معاون حقوق عامه و پیشگیری از وقوع جرم دادستانی در ادامه سخنان خود، خواستار بازبینی در سیاستها و روشهای «سنتی» پیشگیری از خودکشی در کشور شد و گفت برخی دستگاهها در قبال این پدیده، خود را به «نادیدهانگاری» و «تغافل» زدهاند.
ترکی افزود اقدام به خودکشی در میان زنان بیشتر از مردان و آمار خودکشی «موفق و منتهی به مرگ» در مردان بیشتر از زنان است که دلیل آن به «تفاوت روشهای مرگبار مورد استفاده» در کشور برمیگردد.
او هشدار داد: «نرخ خودکشی در کشور ما در یک روند افزایشی از پنج در ۱۰۰ هزار نفر به هشت در ۱۰۰ هزار نفر رسیده؛ لذا با یک روند افزایشی خودکشی در کشور روبهرو هستیم که نیاز به اندیشیدن و چارهجویی دارد.»
پیشتر و در فروردینماه، فاطمه موسوی ویایه، جامعهشناس و پژوهشگر مسائل اجتماعی، با اشاره به افزایش آمار خودکشی، مهاجرت و اعتیاد در ایران گفته بود این پدیدهها نمونههایی از تمایل جامعه به «استراتژی خروج» است.
موسوی تاکید کرد: «استراتژی خروج تنها به مهاجرت اشاره ندارد؛ خودکشی نیز نوعی خروج است. البته فردی که خودکشی میکند، دلیل کار خود را اعتراض سیاسی نمیداند. او به شدت ناامید است و دیگر تحمل ادامه زندگی را ندارد.»
اردشیر بهرامی، جامعهشناس و پژوهشگر نیز در اسفندماه سال گذشته با ابراز نگرانی از افزایش آمار خودکشی در میان کودکان و نوجوانان، از نبودن فضای گفتوگو در خانوادهها، کودکهمسری، ازدواجهای اجباری و فقر، به عنوان عوامل اصلی این بحران یاد کرد.