وبسایت خبری مدارا نوشت مسعود پزشکیان، رییس دولت در جمهوری اسلامی، در سفر خود به نیویورک برای شرکت در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، بین ۳۵ تا ۴۰ همراه خواهد داشت که در میان آنان، دو پسر، دختر و داماد پزشکیان نیز دیده میشوند.
بر اساس این گزارش، افرادی همچون مهدی گوهری، علی احمدنیا، مرضیه نورعلی و مهدی طباطبایی هم راهی این سفر هستند که همگی آنها از «نزدیکان» الیاس حضرتی، رییس شورای اطلاعرسانی دولت، به شمار میروند.
پیش از این حضور حسن مجیدی، داماد پزشکیان، در هیات همراه او در سفر به عراق جنجالی شده بود.
پس از شدت گرفتن انتقادات از این اقدام پزشکیان، مشخص شد علاوه بر مجیدی، پسر و دختر او هم در سفر او به عراق حضور داشتند.
رسانهها در ایران روز ۲۸ شهریور خبر دادند داماد پزشکیان بهعنوان دستیار اجرایی رییس دفتر رییسجمهوری منصوب شده است.
سایت خبری مدارا در ادامه گزارش خود درباره هیات همراه پزشکیان در سفر به نیویورک نوشت: «در ایران، تعداد مسافران نیویورک و همراهان روسای جمهوری همواره حاشیهساز بوده، اما هیچ رییس دولتی حاضر به اعلام شفاف همراهان در این سفر نشده است.»
مدارا افزود عباس عراقچی، وزیر خارجه، محمدجواد ظریف، معاون امور راهبردی، زهرا بهروز آذر، معاون امور زنان، مهدی سنایی، معاون سیاسی دفتر رییسجمهوری، محمدجعفر قائمپناه، معاون اجرایی و سرپرست نهاد ریاستجمهوری نیز پزشکیان را در سفر به نیویورک همراهی خواهند کرد.
جنجالها و حاشیهها در خصوص حضور فرزندان مسئولان دولت کنونی جمهوری اسلامی در مجامع رسمی، تنها محدود به پزشکیان نبوده است.
پیشتر و در روز ششم شهریور، آیین معارفه محمد اتابک بهعنوان وزیر جدید صنعت، معدن و تجارت (صمت) با حضور محمدرضا عارف برگزار شد.
یک عکس منتشر شده از این جلسه نشان میداد حمیدرضا عارف، پسر ارشد معاون اول رییس دولت نیز در آیین معارفه وزیر صمت حضور داشته است.
این موضوع با انتقادات گسترده فعالان سیاسی و کاربران ایرانی رسانههای اجتماعی روبهرو شد.
در پی این انتقادات، سونیتا سرابپور، خبرنگار روزنامه شرق روز ۱۰ شهریور گفت خبرنگاران از حضور در جلسه معارفه وزیر جدید ارتباطات منع شدند.
در آخرین سفر محمود احمدینژاد، رییس پیشین دولت جمهوری اسلامی، به نیویورک در سال ۱۳۹۱ نیز حدود ۱۴۰ نفر او را همراهی میکردند.
محمدعلی پورمختار، رییس وقت کمیسیون اصل ۹۰ مجلس شورای اسلامی، در همین رابطه گفته بود بسیاری از همراهان احمدینژاد، «خانواده و اقوام مسوولان دولتی بودند».