همزمان با سفر مسعود پزشکیان به نیویورک، نرگس محمدی، برنده جایزه صلح نوبل و زندانی سیاسی، در نامهای به دبیر کل و اعضای مجمع عمومی سازمان ملل، خواستار اقدامات فوری آنها برای توقف اعدامها، آزادی زندانیان سیاسی و عقیدتی و پایان سرکوب زنان و نهادهای مدنی مستقل در ایران شد.
همزمان با انتشار نامه محمدی، بیش از ۴۵ زن دیگر زندانی سیاسی در اوین، اعتصاب غذا کردند.
محمدی در این نامه که به تاریخ شهریور ۱۴۰۳ نوشته شده است، به دو سالگی جنبش «زن، زندگی، آزادی» اشاره کرد و آن را حرکتی دموکراتیک دانست که «برابری و آزادی» را فریاد میزند.
او با اشاره به صدور احکام اعدام برای زنان فعال مانند پخشان عزیزی و شریفه محمدی، تاکید کرد که این جنبش با سرکوب بیرحمانه حکومت مواجه است و کشتار و اعدام فعالان، به ویژه زنان در ایران ادامه دارد.
محمدی از نمایندگان دولتها خواست که حقوق بشر را به عنوان پیششرط هر گونه مذاکره با جمهوری اسلامی در نظر بگیرند و برای «توقف اعدامهای گسترده و وحشیانه زندانیان بیپناه»، «آزادی همه زندانیان سیاسی و عقیدتی»، «توقف سرکوب سیستماتیک و هدفمند زنان و جرمانگاری آپارتاید جنسیتی» و «پایان سرکوب نهادهای مدنی مستقل»، اقداماتی سریع و قاطع انجام دهند.
پیش از این کمیته مستقل حقیقتیاب سازمان ملل متحد درباره ایران در ۲۳ شهریور در گزارشی ضمن هشدار نسبت به صدور احکام اعدام برای فعالان زن از جمله زنان گروههای قومی و مذهبی، خبر داد که جمهوری اسلامی در دومین سالگرد اعتراضات سراسری ۱۴۰۱، سرکوب حقوق بنیادین زنان و دختران را شدت بخشیده است.
این کمیته هشدار داد جمهوری اسلامی قصد دارد از طریق برنامههای سرکوبگرانه خود مانند «طرح نور»، باقیمانده آزادیهای زنان و دختران را نابود کند.
اعتصاب بیش از ۴۵ زن زندانی سیاسی در اوین
همزمان با حضور پزشکیان، رییس دولت چهاردهم و نمایندگان جمهوری اسلامی در هفتاد و نهمین نشست مجمع عمومی سازمان ملل متحد، روز سهشنبه سوم مهر ماه بیش از ۴۵ زن زندانی سیاسی-عقیدتی در زندان اوین دست به اعتصاب غذا زدند.
از روز دوشنبه نیز چهار زن زندانی در حیاط بند زنان زندان اوین تحصن و اعتصاب غذا کردهاند.
یکی از تحصنکنندگان طبق دستور پزشکی قانونی باید آزاد شود.
زندانیان زن سیاسی-عقیدتیِ اعتصابکننده و تحصنکننده در بند زنان زندان اوین خواسته خود را «توقف اعدامها و آزادی زندانیان سیاسی-عقیدتی» اعلام کردهاند.
این اعتصاب در حالی انجام میشود که هر هفته تعدادی از زنان زندانی در اوین در اعتراض به اعدام و همراهی با کارزار «سهشنبههای نه به اعدام» اعتصاب غذا میکنند.
پیشتر و در روز ششم شهریور، ۶۸ سازمان و نهاد حقوق بشری ایرانی و بینالمللی، با انتشار بیانیهای همبستگی خود را با این کارزار اعلام کرده و خواستار حمایت جامعه بینالملل از این جنبش شدند.
سازمان حقوق بشر ایران، ائتلاف جهانی علیه مجازات اعدام، ایمپکت ایران، با هم علیه مجازات اعدام، کانون مدافعان حقوق بشر، سازمان بینالمللی کاهش آسیب، سازمان جهانی علیه شکنجه، فدراسیون بینالمللی حقوق بشر و ﺷﺒﮑﻪ ﺿﺪ ﻣﺠﺎزات اﻋﺪام ﺁﺳﻴﺎ از جمله نهادهای حقوق بشری هستند که این نامه را امضا کردند.