همزمان با با نزدیک شدن به ۱۷ آبان، روز پرستار در ایران، گروهی از پرستاران معترض با راهاندازی کارزار «روبان مشکی» اعلام کردهاند که در هیچ کدام از مراسمها و جشنهای روز پرستار شرکت نخواهند کرد. آنها تاکید کردند که تا محقق شدن مطالبات خود به اعتراض و اعتصاب ادامه خواهند داد.
تصاویر منتشر شده در رسانههای اجتماعی نشان میدهد گروهی از پرستاران با شرکت در کارزار «روبان مشکی» و بستن دستبند و بازوبند مشکی، خواستار پیگیری مطالبات صنفی و معیشتی خود شدند.
تصاویر منتشر شده از بیمارستانهای امید و هاشمینژاد مشهد نشان میدهد که در پی اعتراض پرستاران بیمارستانهای این شهر، مسئولان این دو بیمارستان با ارسال پیامک، پرستاران معترض را به تعلیق و برخورد تهدید کردهاند.
اتحادیه آزاد کارگران ایران با اشاره به اینکه حرکت اعتراضی پرستاران با بستن روبان مشکی در شیفتهای کاری ادامه دارد، نوشت: «پرستاران تهدید شدهاند که این روبانهای مشکی را باز کنید اگر نه شیفت شما مورد محاسبه قرار نخواهد گرفت.»
این رسانه که اخبار مرتبط با نقض حقوق کارگران در ایران را پوشش میدهد از این کارزار با عنوان «کمپین نه به اضافهکاری اجباری» نام برد و از مسئولان جمهوری اسلامی پرسید: «یعنی همین ۱۰ سانتیمتر پارچه مشکی هم خطرآفرین شده است؟»
همزمان، احمد نجاتیان، رییس سازمان نظام پرستاری ایران گفته است میزان اضافهکاری پرستاران باید حداقل به ۱۰۰ هزار تومان به ازای هر ساعت برسد.
نجانیان تاکید کرده که اضافهکار کمتر از این میزان، پاسخگوی نیازهای نظام سلامت و پرستاران نخواهد بود.
تحریم جشنهای روز پرستار در یاسوج
هیئت مدیره نظام پرستاری یاسوج در نامهای خطاب به رییس دانشگاه علوم پزشکی یاسوج اعلام کرد با توجه به وعدههای بیاساس مسئولان کشوری که هیچکدام از مشکلات مطرح شده را حل نکردهاند، مراسم جشن روز پرستار در این شهر برگزار نخواهد شد.
در این نامه که در فضای مجازی منتشر شده تاکید شده که با این حرکت اعتراضی ممکن است مسئولان کشوری و استانی فکری برای رفع مشکلات گروه پرستاری و درمان کنند.
هیئت مدیره نظام پرستاری یاسوج از «در نظر گرفتن فوقالعاده خاص برای گروه بالین، اصلاح و افزایش پایه حقوق گروه پرستاری و بالین، قرار دادن گروه پرستاری در ردیف مشاغل سخت و زبانآور، اصلاح و افزایش نرخ اضافهکاری به ساعتی حداقل ۱۰۰ هزار تومان، تبدیل وضعیت پالینکاران کرونا و قراردادی و شرکتی»، به عنوان برخی از مشکلات گروههای پرستاری و درمان نام برد.
اصلاح قانون تعرفهگذاری خدمات پرستاری، پرداخت و بهروز شدن معوقات، افزایش حق مسکن و لباس با توجه به تورم، پرداخت به موقع بندهای رفاهی مصوب هیئت دولت، تجهیز کامل اتاقهای استراحت، بخش دیگری از مطالبات مطرح شده در این نامه است.
پیش از این در ششم آبان، شورای هماهنگی اعتراضات پرستاران به مقامهای جمهوری اسلامی هشدار داد که تعیین تکلیف نشدن خواستههای پرستاران واکنش قاطع و هماهنگ آنها را در پی خواهد داشت.
این تشکل صنفی عواقب این موضوع را متوجه مسئولین دانست و اعلام کرد تقلیل مطالبات پرستاران به پرداخت مبالغ اندک، آبی بر آتش اعتراضات خواهد پاشید و ان را شعلهورتر میکند.
این اطلاعیه، اتحاد و اعتراض سراسری را رمز پیروزی جامعه پرستاری نامید و از اعتصاب پرستاران در روز ۱۷ آبان، مصادف با روز پرستار خبر داد.
پرستاران و اعضای کادر درمان در ایران، طی سالهای گذشته بارها در اعتراض به رسیدگی نشدن به خواستهها و مطالبات خود دست به تجمع، تحصن و اعتصاب زدند.
در یکی از آخرین نمونهها، پرستاران شهرهای مختلف کشور از روز ۱۵ مرداد، به مدت بیش از یک ماه در حدود ۵۰ شهر و ۷۰ بیمارستان ایران دست از کار کشیدند و تجمع اعتراضی برگزار کردند.
احمد نجاتیان، رییس کل سازمان نظام پرستاری، ۱۲ شهریور در مصاحبهای از افزایش دو برابری میانگین مهاجرت سالانه پرستاران از سال ۱۴۰۰ تا ۱۴۰۲ خبر داد و گفت که این آمار، رو به رشد است.
در سالهای گذشته شماری از انجمنها و نهادهای صنفی پرستاری نیز درباره روند رو به رشد مهاجرت پرستاران، تغییر شغل یا خروج آنها از چرخه خدمات درمانی، هشدار دادهاند.
هماکنون بیش از ۲۲۰ هزار پرستار در بیمارستانهای دولتی و خصوصی در ایران مشغول کار هستند.
در سراسر کشور به ازای هر هزار نفر جمعیت، به طور میانگین ۱/۵ نفر پرستار وجود دارد در حالیکه میانگین جهانی آن، سه پرستار است.
به استناد گفتههای شمار زیادی از پرستاران و کادر درمان، آنان نه تنها دچار فرسودگی میشوند بلکه خدمات کامل پرستاری نیز به بیماران ارائه نمیشود.